سفارش تبلیغ
صبا ویژن

آشنایی با بازار فارکس و تاریخچه آن

 

فارکس مجموعه ای از ارز و مبادلات خارجی است. ارز خارجی فرآیند تبدیل یک ارز به ارز دیگر به دلایل مختلف است   . فعالان بازار از فارکس برای محافظت در برابر ریسک ارز بین‌المللی و نرخ بهره، سفته‌بازی در رویدادهای ژئوپلیتیکی، و تنوع بخشیدن به پرتفوی‌ها و دلایل دیگر استفاده می‌کنند.

بازار فارکس چیست؟

بازار ارز محل داد و ستد ارزها است. ارزها مهم هستند زیرا به ما امکان می دهند کالاها و خدمات را به صورت محلی و فرامرزی خریداری کنیم. برای انجام تجارت و تجارت خارجی باید ارزهای بین المللی مبادله شود. برای معامله در بازار فارکس باید بتوانید به صورت کارشناسی شده و با دانش کافی به خرید و فروش بپردازید.

یکی از جنبه های منحصر به فرد این بازار بین المللی این است که هیچ بازار مرکزی برای ارز خارجی وجود ندارد. در عوض، معاملات ارز به صورت الکترونیکی از طریق باجه (OTC) انجام می شود، به این معنی که همه تراکنش ها از طریق شبکه های کامپیوتری در میان معامله گران در سراسر جهان انجام می شود، نه در یک صرافی متمرکز.

تاریخچه مختصری از فارکس

در ابتدایی ترین مفهوم آن، بازار فارکس قرن هاست که وجود داشته است. مردم همیشه برای خرید کالاها و خدمات کالاها و ارزها را مبادله یا مبادله کرده اند. با این حال، بازار فارکس، همانطور که امروز آن را درک می کنیم، یک اختراع نسبتا مدرن است. 

بانک‌های تجاری و سرمایه‌گذاری بیشتر معاملات را در بازارهای فارکس به نمایندگی از مشتریان خود انجام می‌دهند، اما فرصت‌های سوداگرانه‌ای نیز برای معامله یک ارز در برابر ارز دیگر برای سرمایه‌گذاران حرفه‌ای و فردی وجود دارد.

دو ویژگی متمایز برای ارزها به عنوان یک کلاس دارایی وجود دارد:

یک سرمایه‌گذار می‌تواند از تفاوت بین دو نرخ بهره در دو اقتصاد مختلف با خرید ارز با نرخ بهره بالاتر و کوتاه کردن ارز با نرخ بهره کمتر سود ببرد. قبل از بحران مالی 2008، کوتاه کردن ین ژاپن (JPY) و خرید پوند انگلیس (GBP) بسیار رایج بود زیرا تفاوت نرخ بهره بسیار زیاد بود. این استراتژی گاهی اوقات به عنوان تجارت حمل و نقل نامیده می شود.

مروری بر بازارهای فارکس

بازار FX جایی است که ارزها معامله می شوند. این تنها بازار معاملاتی واقعاً مستمر و بدون توقف در جهان است. در گذشته، بازار فارکس تحت سلطه شرکت های نهادی و بانک های بزرگ بود که به نمایندگی از مشتریان عمل می کردند. اما در سال‌های اخیر بیشتر خرده‌فروشی شده است و تاجران و سرمایه‌گذاران با اندازه‌های مختلف هلدینگ شروع به مشارکت در آن کرده‌اند.

یکی از جنبه‌های جالب بازارهای فارکس جهانی این است که هیچ ساختمان فیزیکی وجود ندارد که به عنوان مکان معاملاتی برای بازارها عمل کند. در عوض، این مجموعه ای از اتصالات است که از طریق پایانه های تجاری و شبکه های کامپیوتری ایجاد می شود. مشارکت کنندگان در این بازار موسسات، بانک های سرمایه گذاری، بانک های تجاری و سرمایه گذاران خرد هستند.

بازار ارز نسبت به سایر بازارهای مالی مبهم تلقی می شود. ارزها در بازارهای فرابورس معامله می شوند که در آن افشای اطلاعات اجباری نیست. استخرهای نقدینگی بزرگ از شرکت های نهادی یکی از ویژگی های رایج بازار است. می توان فرض کرد که پارامترهای اقتصادی یک کشور باید مهمترین معیار برای تعیین قیمت آن باشد. اما اینطور نیست. یک نظرسنجی در سال 2019 نشان داد که انگیزه موسسات مالی بزرگ مهمترین نقش را در تعیین قیمت ارز ایفا می کند.

وقتی مردم به بازار فارکس مراجعه می کنند، معمولاً به بازار نقدی اشاره می کنند. بازارهای آتی و آتی معمولاً در بین شرکت هایی که باید ریسک های ارزی خود را تا تاریخ خاصی در آینده پوشش دهند، محبوبیت بیشتری دارند.