روانکاری با گریس
روانکاری گریس به طور گسترده ای استفاده می شود زیرا پس از پر شدن گریس نیازی به دوباره پر کردن در یک دوره طولانی نیست و یک ساختار نسبتا ساده می تواند برای دستگاه آب بندی روان کننده کافی باشد.
دو روش برای روانکاری گریس وجود دارد. یکی روش روانکاری بسته است که در آن گریس از قبل در یاتاقان های محافظ/ مهر و موم شده پر می شود. روش دیگر تغذیه است که در آن ابتدا یاتاقان و محفظه با مقدار مناسب با گریس پر می شوند و در یک بازه زمانی معین از طریق پر کردن یا تعویض مجدد پر می شوند.
دستگاههایی با ورودیهای گریس متعدد، گاهی از روش روانکاری متمرکز استفاده میکنند، که در آن ورودیها از طریق لولهکشی به هم متصل میشوند و به طور جمعی با گریس عرضه میشوند.
1) مقدار گریس
به طور کلی، گریس باید تقریباً یک سوم تا نیمی از فضای داخلی را پر کند، اگرچه این میزان بسته به ساختار و فضای داخلی محفظه متفاوت است.
باید در نظر داشت که گریس بیش از حد باعث ایجاد گرما در هنگام خرد شدن می شود و در نتیجه تغییر می کند، خراب می شود یا نرم می شود.
با این حال، هنگامی که یاتاقان با سرعت کم کار می کند، فضای داخلی گاهی اوقات تا دو سوم پر از گریس می شود.
2) پر کردن/تعویض گریس
روش پر کردن/تعویض گریس تا حد زیادی به روش روانکاری بستگی دارد. هر روشی که ممکن است مورد استفاده قرار گیرد، باید مراقب باشید که از گریس تمیز استفاده کنید و کثیفی یا سایر مواد خارجی را از محفظه دور نگه دارید.
علاوه بر این، مطلوب است که دوباره با گریس از همان مارکی که در ابتدا پر شده است، پر کنید.
هنگامی که گریس دوباره پر می شود، گریس جدید باید داخل بلبرینگ تزریق شود.
در مثال، داخل محفظه بر اساس بخش های گریس تقسیم شده است. گریس یک بخش را پر می کند، سپس به یاتاقان می ریزد.
از طرف دیگر، گریسی که از داخل به عقب برمیگردد، توسط نیروی گریز از مرکز دریچه گریس از بلبرینگ خارج میشود.
هنگامی که از شیر گریس استفاده نمی شود، لازم است فضای محفظه در سمت تخلیه را برای ذخیره گریس قدیمی بزرگ کنید.
محفظه باز می شود و گریس قدیمی ذخیره شده در فواصل زمانی معین پاک می شود.